Afscheidsinterview met een krokettenman en keuterboer: ‘Niets is onmogelijk’

De Lonkende Leestafel ♥ Peter van de Wolfshaar, manager bedrijfsvoering en MT-lid Probiblio | Interview door Richard van der Maden en Karen Bertrams, 2021

Binnenkort neemt Probiblio afscheid van Peter van de Wolfshaar: manager bedrijfsvoering en MT-lid. We gaan Peter, zijn scherpe blik en praktische aanpak missen! 

Kijk Peter daar nou staan met de jonge vrouwtjeshavik in zijn prachtige tuin vlakbij DierenPark Amersfoort. Hond Coockie – die vanuit het asiel Jacky heette maar alleen naar de naam Coockie luisterde – jaagde hem op en hond Eva (†) maakte de klus af. Ornitholoog en preparateur Henk Terbeest zette haar op en nu is ze onderdeel van de verder levende have in Huize Van de Wolfshaar. De naam stamt van wolfslaer, een open plek in het bos waar wolven samenkomen om te huilen. Door een schrijffout van een ambtenaar is het nu Wolfshaar.

Zijn tuin rond het charmante witte huis in zijn geboorteplaats lijkt wel een wolfslaer, al laten nog geen wolven maar vossen, herten, reeën en marters zich daar zien, een bedreiging voor de rondscharrelende Barnevelders. ‘Een dooie kip gooi ik in het bos,’ zegt Peter. ‘Laatst hadden we een bosuil met zijn grobbekuikens in de uilenkast, er is ook een rijk vogelleven hier. Om de haverklap pak ik de verrekijker erbij die op tafel ligt, ik ben geen kenner maar ken er wel veel. Je hebt meer natuur om je heen dan je denkt. Ik heb altijd wel keuterboertje willen zijn, beetje aanklooien op en rond het erf.’

'Ik heb altijd wel keuterboertje willen zijn.'

Die droom komt in ieder geval uit! Na zijn laatste functie als manager bedrijfsvoering en MT-lid van Probiblio staat niets een volwaardig keuterboerschap meer in de weg. ‘Op mijn zestigste zag ik in een sterftetabel dat mannen die 60 worden, 84 halen, toen was de rekensom snel gemaakt als je nog een poos van allerlei andere dingen wil genieten. Ik wilde nog een paar dingen afronden voor mijn vervroegde pensioen; de verzelfstandiging van PSCA, de verhuizing van Probiblio en de jaarrekeningen.’ En hoe kijkt hij naar de bibliotheken? ‘Ik zie toekomst voor bibliotheken als de openbare plek voor persoonlijke ontwikkeling, waar je je kinderen heen laat gaan, jongeren vrijwillig komen om er te leren, een shop-in-shop-concept, waar je met allerlei vragen terecht kan.’

Krokettenman

Voordat we het verder over zijn professionele carrière gaan hebben zoomen we in op zijn rijke persoonlijke leven. Hij is al heel lang gelukkig met vrouw Liane en vier kinderen, vier kleinkinderen en een vijfde op komst. ‘Familie is belangrijk voor ons, mijn vader komt uit een gezin van 18, elke 5 jaar hebben we een familiereünie. Kleindochter Madelief (een echte Madelief zoals in de boeken van Guus Kuijer) helpt op maandag, kleinkind-dag, mee bij spannende dingen als het verwisselen van de winterbanden onder de auto. Ze is een echte powervrouw in de dop. De vrouwelijke kant domineert trouwens in deze familie, met veel briljante bèta types ertussen.’ We drinken koffie met Turks fruit, zijn lievelingslekkernij, de meegebrachte kroketten van Holtkamp gaan in de vriezer. Peter is een krokettenman, weet iedereen die met hem bij kokkin Norma in de rij stond voor de Probibliaanse lunch. ‘Waarschijnlijk een overblijfsel van wachttijden op stations met automatieken.’

Foto: Lokum van de Turkse kruidenier

Sinds zes jaar zijn Peter en Liane samen te vinden op de golfbaan. ‘We lopen 9 holes in anderhalf uur, Liane wil niet tellen dus niet de competitie maar beheersing en concentratie zijn het hoogste doel.’ Speciaal tegen Ajaxsupporter en collega Richard van der Maden zegt Peter: ‘Ik ben Feijenoordsupporter, dus sowieso niet competitief. Zeilen doe ik ook graag, oude schuurtjes afbreken, schilderen, geen verre vakanties voor mij. En ik ben actief in een aantal culturele Stichtingen zoals Kunst in Amersfoort, Vreemde Gasten en Kleinkunstfestival Malle Jan.’

Doorbreken dogmatisch denken

Op zijn 19e stond hij drie jaar ingeschreven voor de studie Mijnbouw aan de TU Delft. ‘Ik heb stage gelopen in de mijn van Neukirchen Vluyn in Duitsland, daar voelde ik me net een gastarbeider tussen de voor mij onverstaanbare dialecten van Duitsers en Oostenrijkers.’ Daarna afgekeurd voor militaire dienst door een rugblessure (in combinatie met de goedkeuring voor rugby de volgende dag) en als uitzendkracht voor NOVIB diploma’s boekhouden gehaald.

Zijn creativiteit kwam aan het licht tijdens een managementleergang als interne accountant bij TNO. ‘Ik doorbrak het dogmatische denken van de wetenschappers daar. Ik heb altijd wel een of meer oplossingen voor een probleem. Niets is namelijk onmogelijk! Maar eerst probeer ik te voorkomen dat je in een problematische situatie terechtkomt, door niet meteen dingen op te lossen maar eerst verder kijken. Als ik een vrachtwagen inparkeer, kijk ik eerst hoe ik er uit kan komen. Ik kijk naar het grote geheel, de lange termijn en het uiteindelijke nut van iets en heb moeite met eindeloze details, daarin wordt nog wel eens doorgeslagen. Het tijdschrijven (verantwoording van uren, red.) moeten we naar een hoger niveau tillen. Kijk niet naar een potloodje maar naar een poppetje meer of minder. Ik ben blij met de ingeslagen weg van Probiblio waarin we meer proberen in grotere lijnen te werken.’

‘Ik wil geen onderdeel zijn van politieke spelletjes’

‘Het gaat mij niet zozeer om de verdiensten in een functie, de – meestal culturele- inhoud weegt voor mij zwaarder. Onderzoek toont aan dat een salaris van € 70.000 bruto per jaar ideaal is, meer verdienen leidt tot meer zorgen. In mijn vorige functies als controller voor o.a.  Nederlandse Omroepproductie Bedrijf, Dutchview en Teleac verdiende ik meer. Na een rare politieke fusie van Teleac met de NTR solliciteerde ik in 2010 bij Probiblio. In de politiek worden soms spelletjes gespeeld, die nodig kunnen zijn om iets te bereiken. Maar ik wil er geen onderdeel van zijn, daar voel ik mij niet lekker bij.' Zijn rechterhand, controller Richard van der Maden, heeft hem nooit boos gezien - wel geïrriteerd. 'Met zijn open en duidelijke manier van communiceren over de ontwikkeling van banen en werk op de lange termijn kan niet iedereen omgaan.’  

‘In control’

Behalve als krokettenman is Peter berucht om zijn lighouding achter de PC - vaak is alleen zijn kruin te genieten bij virtuele sessies. Maar hij stelt ons gerust: ‘Ik vind het heerlijk om onderuitgehangen te zitten en als je goed steun in je rug hebt is dat prima, zegt ook de Arboman.’

Wat hij zal missen? Het klinkt voor velen van ons ongelooflijk, maar dat is ‘fröbelen met Profit, een grote Legodoos van mogelijkheden en onmogelijkheden. Het lijkt heel gebruiksvriendelijk, het is eigenlijk een grote Excel en je kan denken dat je de waarheid hebt. Maar je hebt eigenlijk helemaal geen waarheid meer, je krijgt teveel. Financiële analyses maken vind ik leuk, maar het grootste gevaar van dit soort geavanceerde tools is dat als je niet oppast, je door de bomen het bos niet meer ziet. En je je verdiept en verliest in details die afleiden van het grote geheel. Eigenlijk had je al genoeg aan K2, het systeem van 1990.’

Komen er nog lijken uit de kast na zijn vertrek? ‘Nee, we kunnen echt zeggen dat we in control zijn. Zorg dat je blijft sturen op de grote lijnen, dan is alles transparant.’ 

De Lonkende Leestafel wil nu ook keuterboer worden, we kunnen in de leer bij onze pensionado en wensen hem een lang en gelukkig leven!

Peter van de Wolfshaar is per 1 juni 2021 opgevolgd door Bert Kok.

Over de Lonkende Leestafel

De Lonkende Leestafel is de community van ondernemende bibliotheekprofessionals. In deze interviewreeks gaan we in gesprek met avontuurlijke types. Lees meer over de Lonkende Leestafel.

Ook een Lonkende Leestafel interview? Maak een afspraak met Karen Bertrams.

Lees ook: ‘Kijk niet alleen naar aantallen maar juist ook naar impact’