"Als ze ‘jeetje’ zegt, vindt ze het echt mooi"

De Lonkende Leestafel ♥ Mirjam Noach, polderdichtster, administratief medewerkster en ambtelijk secretaris voor de OR bij Probiblio. Interview #12 door Karen Bertrams, februari 2018. 

De Lonkende Leestafel is de community die lonely cowboys uit bibliotheken samenbrengt met ondernemende initiatieven om mensen en media al lezend te verbinden. In deze blogreeks gaan we in gesprek met avontuurlijke types.

"Het miraculeuze en mysterieuze is dat een gedicht ruimte biedt voor allerlei interpretaties." Kersverse polderdichtster Mirjam Noach glundert nog na van haar publieks- en juryverkiezing, waarbij zij voor de duur van twee jaar het poëtisch podium van de 26 kernen tellende ‘no-nonsense’ gemeente Haarlemmermeer mag bespelen. Haar werk zal op abri’s, in kranten en op podia verschijnen en voorgedragen worden, van Abbenes tot Beinsdorp, de dorpen hebben mooie namen! Het idee voor een eigen polderdichter is van Erik Zindel uit Hoofddorp, het werd opgepikt door Meliza de Vries van de Bibliotheek Haarlemmermeer en samen met het Haarlems Dagblad en de Gemeente Haarlemmermeer is er na Jan Pieter Heije nu een tweede dichter des polders! "Ik ben onwijs trots, kennelijk wordt het mooi gevonden wat ik maak, dat het mensen raakt doet me veel!"

Van haar winnende gedicht Beeldbepalend landschap is de inkt nog nat. De opdracht was kort tevoren gegeven en het onderwerp voor de tien meedingende dichters waren de oude populieren die plaats moeten maken voor iepen op de Geniedijk. Onderdeel van de Stelling van Amsterdam, Werelderfgoed, tegenover het gebouw van Probiblio waar ze sinds kort werkt, "Een heel leuk bedrijf, de mensen werken hier zo vol passie, alsof je in een koektrommel komt!"

Van een dichter zou je zoveel nuchterheid misschien niet verwachten maar "Iepen zijn goed tegen fijnstof en voor de vleermuizenpopulatie. De komende generatie zal niet aan populieren, maar aan iepen denken bij deze dijk. Waar wij nu zitten sloegen hoge golven hele stukken land weg. Als een verwoestende waterwolf. Alles verandert…"

Haar vader is haar held voor altijd! "Een wijs man, noodgedwongen zonder opleiding, die zijn hele familie in de oorlog kwijtraakte. Hij had een lampenwinkel op de Albert Cuyp, maar ik groeide op in bloemen- en kwekersdorp Aalsmeer. Ik heb me er nooit thuis gevoeld". De middelbare school in Amstelveen, daarna Middelbare Detailhandelsschool in Amsterdam. "Ik had geen flauw idee wat ik wilde". Het schrijven kwam vroeg, tegelijk met het leren lezen, ze was tussen de vijf en zes jaar. Het echte dichten begon drie jaar geleden, getriggerd door een mindere periode in haar leven. "Je hoofd zit vol en het moet eruit! Ik houd van schrijven en als je een ingeving hebt kan je daar in een dag wel iets van een gedicht van maken. Je denkt ergens aan, er wordt een woord gezegd, je kijkt en luistert goed. Iets blijft hangen en dan (vingerknip) wordt er een proces in gang gezet: woorden, zinnen, een gedicht. Dat gaat heel organisch."

Zelf bewondert ze M.Vasalis, dichtster en psychologe, en Annie M.G. Schmidt, "zo bepalend voor Nederland". De abstracte gedichten van de Stijl oprichter Theo van Doesburg, zoals X-beelden (1920) vindt ze onbegrijpelijke kunst. "Ik heb daar helemaal niets mee."

"Gedichten komen vaak tot leven als je ze hoort. Als mijn vriendin reageert met ‘jeetje’, vindt ze het echt mooi."

"De ideeën voor de invulling van dit eervolle ambt beginnen nu te komen, de vraag is hoeveel ruimte ik ervoor krijg. Ik wil iets doen met de verbintenis tussen alle kernen waar de Haarlemmermeer uit bestaat. En over twee jaar een bundel met poldergedichten. En daarna die klassieke liefdesroman. Lekker toch?" De Lonkende Leestafel reserveert vast wat plek op de planken! 

Beeldbepalend landschap 

 

Ik zie schapen grazen,

En fietsers gaan.

Geflankeerd door bomen,

Die er al decennia staan.

De prachtige populier,

Bladeren ruisend in de wind.

Mijn geliefde Geniedijk,

Ik kwam er al als kind.

 

Kappen!

Met dit lieflijke beeld.

We zagen het om,

Hakken het eruit,

Verpulveren en vermorzelen het.

 

Vooruitgang:

Duurzaam en Milieubewust,

Hoge bomen nabij de kust.

Fijnstof-concentratie,

Vleermuispopulatie,

Ach wat een sensatie.

Taai hout, ruw blad,

Ongestructureerde vorm.

De wolk van woorden,

Die ontaardt in een brain-storm.

 

De eindeloos dubbele bomenlaan,

Daarmee is het echt gedaan.

De Iep komt aan één zijde van de dijk te staan.

Verandering is van alle tijd,

Biedt kansen en de mogelijkheid,

Toekomstbestendig te groeien,

Van waaruit een nieuw vergezicht zal vloeien. 

 

Mirjam Noach

Meer over Mirjam? Ook een Lonkende Leestafel interview? Maak een afspraak met Karen Bertrams via kbertrams@probiblio.nl.