Mijn antwoord is altijd: Geen probleem

De Lonkende Leestafel ♥ Mohammad Behshti, programmaleider stadsdeel centrum Bibliotheek Den Haag. Interview #22 door Karen Bertrams, augustus 2018. Op de foto: Happy crew van de Bibliotheek Transvaalkwartier, Den Haag.

De Lonkende Leestafel is de community die lonely cowboys uit bibliotheken samenbrengt met ondernemende initiatieven om mensen en media al lezend te verbinden. In deze blogreeks gaan we in gesprek met avontuurlijke types. 

In het verlengde van tram 11 vanaf het Haagse station Hollands Spoor beloven inktzwarte luchten zware hoosbuien. Bij het uitstappen doemt Bibliotheek Transvaal als warm baken van licht meteen op zodat ik niet hoef te zoeken. Het ruikt er heerlijk fris en er klinkt beschaafd geroezemoes van mensen die zich aan het ontwikkelen zijn; taallessen, krantenlezers, bezette computers, schilderen.

"Straks laat ik zien waar ik zit, aan een tafeltje midden in de bieb zodat ik zie wie er binnenkomt." Mohammad is nog even bezig met een vrijwilliger die vandaag voor het laatst is. Aan een kapstok in de werkkamer werkloze gestreepte bedrijfskleding hesjes, "die willen we niet meer". Dertig jaar heeft hij het uitstekend naar zijn zin in zijn prachtige Den Haag, "we hebben hier alles,  al zijn de stranden in Mexico en Cuba mooier." Ze reizen veel, hij en zijn vrouw, beiden uit Iran en ooit een van de eerste bewoners van een vinexwijk in Leidschenveen. 

"Mijn functie is nu programmaleider, ik heb de GO gedaan en daarna veel verschillende functies gehad: jeugdbibliothecaris, filiaalhoofd en nu initieer ik grotendeels voor de kids allerlei activiteiten in de wijk hier. Informeel, divers en multiculti, onze band met het publiek is sterk. We zijn heel creatief en ondernemend in veelsoortige talige activiteiten samen met vrijwilligers. Spontaan krijgen we van blije mensen, die na een jaar Nederlands spreken, broden, roti en  ijsjes of er ligt opeens een hele berg tomaten op tafel van de mensen die hier in Monster in de kassen werken. Onze taal-oefenprogramma’s ‘Taal in de bibliotheek’ werken zo goed dat nu negen biebs hetzelfde doen. En 75 kinderen doen vrijwillig mee met Leesmees om beter te worden in taal!"

Meteen krijg ik door collega (door dik en dun) Serif Tut een bordje feta met tomaten aangereikt. "Wij wisselen altijd gedachten uit, we kennen elkaar ook alweer twintig jaar. Hij is talentvol, een multitasker. Wij hebben hier een beetje een allochtone cultuur en we doen steeds een stapje extra erbij! Het is een uitdaging om binnen de afgesproken kaders te blijven, ik maak juist veel uitzonderingen - ‘geen probleem’ -  waar de klanten dan heel blij van worden maar mijn collega’s vinden dat soms lastig."

"De toekomst moet anders, ons imago moet veranderen, we moeten ons aanpassen want wat we nu doen is niet voldoende. Kijk naar Kodak: die bleven aan het filmrolletje hangen en dan mis je de boot."

(Foto: Serif en Mohammad - rechts)

"Iran? Ik ga voorlopig niet terug, er zijn daar zoveel ellendige dingen gebeurd. De serie Onze man in Teheran van Thomas Erdbrink heb ik twee keer gezien, hij doet het goed! Wat ziet hij wat wij Iraniërs niet zien? Ik verwacht geen politieke statements van hem, hij voelt zich er trouwens echt thuis. De lat voor Iraniërs in Nederland ligt hoog, ze zijn vaak hoog opgeleid en verwachten ook veel van hun kinderen."

"Hier in de wijk zitten veel mensen in de overlevingsmodus, ze besteden niet veel tijd aan hun kinderen. De bibliotheek kan zoveel betekenen in hun ontwikkeling. Daarvoor praat ik ook veel met de moeders, zij doen vrijwillig van alles voor ons en voelen echt dat het hun bibliotheek is. Elke donderdag hebben we een quiz en een debat bij het Jeugdjournaal, soms met een journalist die de kinderen, meestal meisjes, tips geeft. Met de tablet op een groot scherm en de beloning voor de beste is chocomel. De kinderen zijn gek op chocomel! Het is zo makkelijk! We doen ook wedstrijden tussen Transvaal en Schilderwijk, onze Yasin heeft gewonnen, die schopt het nog eens tot minister president van Nederland. Soms hebben we ook briljante stagiairs, van de Mondriaanschool, laatst hadden we er een die zo 75 kinderen aankon. Ze was lief, duidelijk en streng en ze WAS er ook echt."

Met onze nieuwe directeur Paul ben ik blij, hij communiceert makkelijk en is betrouwbaar. Hij kan zorgen dat we nieuwe partners krijgen want 1+1= 3. We gaan binnenkort bijvoorbeeld samenwerken met het Gemeentemuseum en het Haags filmhuis, dat soort experimenten vind ik leuk."

Gewapend met een chocomelsnor keert De Lonkende Leestafel huiswaarts, verlicht en verlucht door zoveel charmante gastvrijheid.

Ook een Lonkende Leestafel interview? Maak een afspraak met Karen Bertrams via kbertrams@probiblio.nl.