Na ieder ongeluk komt een geluk

Всяко зло за добро| Vsjako zlo za dobro

De Lonkende Leestafel ♥ Dimitar Ruskov; filosoof, muzikant, Consulent Basisvaardigheden en waarnemend coördinator back/frontoffice bij de OBA. Interview #20 door Karen Bertrams, augustus 2018. 

De Lonkende Leestafel is de community die lonely cowboys uit bibliotheken samenbrengt met ondernemende initiatieven om mensen en media al lezend te verbinden. In deze blogreeks gaan we in gesprek met avontuurlijke types.

"Soms ontstaat uit het niets een feestje. Iedereen vergeet dat ie naar z’n werk moet. Je begint te kletsen om een uur of vijf, met een klein brandewijn jenevertje rakija van druiven, pruimen of perziken met om een uur of acht hors d‘oeuvre, een shopska salata, met tomaat, ui, paprika en feta kaas. Mensen beloven elkaar dan van alles… Maar de volgende dag gloort de harde werkelijkheid." Eén van de dingen die multitalent Dimitar mist in Nederland is de beleving van het fenomeen feest dat zich niet door tijd laat begrenzen. "Die beperking van de vreugde!" De weemoed wordt bestreden met één van zijn grote liefdes; het spelen op de gaida. "Het encyclopedisch beroep van bibliothecaris past me, ik ben in zoveel geïnteresseerd! De Bulgaarse volksmuziek behoort tot de beste in de wereld, deze liefde deel ik met mijn Nederlandse vrouw. Na maanden met haar chatten vanuit een internetcafé in mijn geboorteplaats Silistra, waar ik na mijn studie in Sofia uit pure armoede werkte, werden we verliefd en ging ik drie maanden in Nederland wonen. Het was een cultuurclash, de Wallen en Volendam vond ik interessant, maar dat alles zo wordt gepland maakt het leven zo saai hier!"

Toch kroop het bloed waar het niet gaan kan... "Na mijn Bulgaarse studie 'bibliotheek- en informatiewetenschappen' was mijn droom om in Nederland bibliothecaris te worden. Via Bibliotheek Haarlem, waar ik begon als vrijwilliger, werk ik nu bij de OBA als Consulent Basisvaardigheden in de Frontoffice en waarnemend coördinator back/frontoffice, daarvoor aan specialisaties als inburgering en volwasseneneducatie. Ik moest veel zelf doen maar door het communisme had ik niet geleerd om zelf te denken. In de weekenden hielp ik mijn grootouders op de kolchoz. Ik ben hier minder impulsief geworden, neem soms de tijd, ben gedisciplineerder en beter in plannen! Over een jaar promoveer ik in Sofia aan de faculteit geesteswetenschappen, bibliotheek- en informatiekunde.

Ik ben vrij positief maar de superdiversiteit in grote steden is niet alleen maar goed. Het multicultimodel is geen groot succes geworden, mensen zitten toch in hun eigen bubbels. Ik zie mezelf als inspirator en bruggenbouwer om mensen verder te brengen in hun ontwikkeling. Ik viel zelf door de heimwee in een diep gat, was lang op zoek naar mezelf. Ik denk dat immigranten succesvol kunnen worden door de goede elementen van de nieuwe en inheemse cultuur te accepteren en te begrijpen. Een nieuwe mens wordt dan geboren!"

'De Bulgaren en Roemenen komen!’ kopte De Telegraaf in 2010 toen Bulgarije toetrad tot de Europese Unie "Het zijn er 25.000, veel kennisimmigranten, die hier nu werken als ICT’er, tandarts, ingenieur." In oktober bestaat zijn culturele Club 2e vaderland bij de OBA vier jaar. Hoger opgeleide immigranten die meerdere culturen combineren,ontmoeten elkaar rond thema’s, nodigen beurtelings sprekers uit. In 2014 is zijn initiatief gelauwerd met de Innovatieprijs en sinds 2017 organiseren ze het samen met de Volksuniversiteit. "De club is open voor iedereen, het bleek dat andere mensen het ook interessant vonden, waarom zou je iemand uitsluiten? Verhalen vertellen zit diep in mijn cultuur, er zijn ook veel mannen die bijvoorbeeld in een leesclub zitten." De Lonkende Leestafel ziet een goeie match voor lezen & daten; Nederlandse vrouwen aan de Bulgaarse man helpen via leesclubs.

"Ik vind mijn vriendschappen heel belangrijk, maar het vrat mij echt op dat mensen allemaal veel te druk zijn om de tijd voor elkaar te nemen. Wat ik bizar vind hier? Een programma als De rijdende rechter, met burenruzies over blaadjes in het zwembad… dan denk ik echt, heb je geen andere problemen?"

Dimitars ultieme cocktail tegen de heimwee verklappen wij hier. "Bulgaarse klassiekers, van Ivan Vazov - zijn boek Onder het juk belandde met stip op de eerste plaats als favoriete boek van de Bulgaren (KB) - of Aleko Konstantinov met zijn verhalen over Bay Ganyo, de Bulgaarse Flodder. Een glaasje rakija (45%), kan je hier ook in Bulgaarse winkels kopen. En spelen op mijn doedelzak van geitenvel! Mensen die goed zijn in muziek en wiskunde kunnen beter met de goden spreken."

En Dimitar voegt voor een verrast Lonkende Leestafel publiek de daad bij het woord.  

Ook een Lonkende Leestafel interview? Maak een afspraak met Karen Bertrams via kbertrams@probiblio.nl.