Taal is zeg maar superbelangrijk

Voor Probiblio blogt bibliothecaris Roxanne over haar belevenissen in Bibliotheek Bollenstreek in Oegstgeest. Dit keer een verhaal over miscommunicatie op de werkvloer en het belang van taal.

Gastblog - Mijn hart bonkte in mijn keel. Twintig paar hongerige ogen keken me aan. Het was toch allang 18:00 uur, en dus etenstijd geweest? Ik keek nogmaals naar de tafel met de paar hapjes die de cateraar had gebracht. Of eigenlijk is 'cateraar' een groot woord: het Syrische stel dat vanuit hun eigen keuken een bedrijfje runt. Communicatie ging via de dochter, want zelf sprak het stel bijna geen woord Nederlands. Nu begreep ik waarom de prijs zo laag was geweest voor een diner voor veertig personen. Er was duidelijk een grote miscommunicatie ontstaan.

De moed zakte me in de schoenen. Het liefst wilde ik naar huis rennen en in bed kruipen. Maar er moest een oplossing komen. En dus racete ik in drie minuten de Jumbo door om de Syrische maaltijd aan te vullen met hapjes die enigszins oosters leken. Tijdens het inpakken van de boodschappen probeerde ik me te bedenken hoe dit fout had kunnen gaan. Waarom dacht het Syrische stel dat ik met 'diner' maar twee hapjes per persoon bedoelde? Het tijdstip zei toch ook duidelijk 'avondeten' en niet 'borrelhapjes'? Maar daar ging het volgens mij ook fout. Het stel had hele andere referentiekaders. Door de taalbarrière was mijn Syrische diner in de bibliotheek bijna in het water gevallen.

Nu begreep ik waarom de prijs zo laag was geweest voor een diner voor veertig personen. Er was duidelijk een grote miscommunicatie ontstaan. De moed zakte me in de schoenen. Het liefst wilde ik naar huis rennen en in bed kruipen.

Toen ik na een uiteindelijk toch geslaagde avond thuis op de bank zat, realiseerde ik me hoe belangrijk taal eigenlijk is. De taal tussen mensen die met elkaar moeten samenwerken. De taal die klant-leverancierrelaties mogelijk maakt. Want zonder een goed taalbegrip cater je opeens een evenement met borrelhapjes, terwijl de gasten een volledig diner verwachtten.

Mijn respect voor de collega’s van het Taalhuis groeide, want ik kon natuurlijk niet mijn Nederlandse directheid over het stel heen storten. Ze hadden wel hun best gedaan! Hoe maak je zonder dezelfde taal te spreken toch duidelijk wat er verkeerd ging? Waar kun je als nieuwe Nederlandse burger zo laagdrempelig mogelijk en in jouw tempo een vreemde taal leren? En waar kun je nog je kwetsbaarheid laten zien, zonder direct beoordeeld te worden? Juist: in de bibliotheek.

Dus toen ik deze zomer hoorde dat er een boekenbal werd georganiseerd om dit Taalhuis te steunen, wist ik meteen wat te doen. Ik heb het Syrische stel aanbevolen om de catering te doen. Want zo zijn wij bibliothecarissen. We houden van boeken en van mensen en van de taal die de twee verbindt.

Over Roxanne Heemskerk

Roxanne Heemskerk (32) is een geboren en getogen Bollenstreker en woont nu in Voorhout samen met haar man en jonge dochter. Sinds een jaar mag ze zichzelf bibliothecaris noemen. In deze rol coördineert ze de activiteiten voor de vestiging in Oegstgeest, een van de locaties van Bibliotheek Bollenstreek. Ook bemant ze gedeeltelijk de klantenservice. In haar vrije tijd naait ze graag haar eigen kleding, als ze haar boek uit heeft. Bloggen geeft haar veel energie. Er zijn zo veel verhalen te vertellen over het bibliotheekwerk!

De bloggers van Probiblio

De bloggers van Probiblio zijn allemaal werkzaam in een bibliotheek of schoolmediatheek. Ze schrijven over wat ze meemaken op de bibliotheekvloer. Heb jij ook een leuk verhaal over iets dat je hebt meegemaakt in jouw bieb? Stuur het naar communicatie@probiblio.nl en wie weet plaatsen we het op onze site! Stuur dan meteen even een korte biografie en foto van jezelf mee.