Interview Ineke (77): ‘Ik mis de rij waar je achteraan moest sluiten om je boeken in te leveren’
Welk beeld hebben senioren zelf eigenlijk van de bibliotheek? Komen ze er wel eens en zo ja, waarvoor? We interviewden Ineke (77) uit Heerhugowaard om hier meer over te weten te komen. Ineke is sinds 1975 lid van de bibliotheek en komt maandelijks samen met een groep Waardse senioren voor de community Met elkaar, voor elkaar.
Waar denkt u aan bij ‘de bibliotheek’?
‘Aan lezen natuurlijk, in de eerste plaats. Je hebt in de bibliotheek de mogelijkheid om hulp te krijgen bij het vinden van het juiste boek. Een onderwerp of genre kun je zelf vaak wel bedenken, maar waar vind ik het? Eigenlijk leen ik nu nog nauwelijks boeken omdat ik ze vaak cadeau krijg. Ik ben inmiddels meer donateur van de bibliotheek, het is een goede instelling dus ik ben altijd lid gebleven. Ik kom nu wel naar de bijeenkomsten van Met elkaar, voor elkaar. Ik zag hierover een stukje in de krant en was nieuwsgierig. Als ik dan toch in de bibliotheek ben voor de bijeenkomst, ga ik wel even snuffelen tussen de boeken.’
Bibliotheek Kennemerwaard organiseert maandelijks in Heerhugowaard een koffieochtend voor ouderen die graag anderen willen ontmoeten, in het kader van communitybuilding. Hiervoor is onder meer geadverteerd in de lokale krant. Voor Ineke werkte het feit dat de bibliotheek de afzender van deze advertentie was drempelverlagend. Hoewel ze al een tijd niet in de bibliotheek was geweest, voelde het voor haar als een vertrouwde plek om naar toe te gaan.
Wat zijn uw jeugdherinneringen aan de bibliotheek?
‘Toen ik op de basisschool zat, gingen we niet naar de bibliotheek. Ik denk dat er waar ik woonde ook geen bibliotheek in de buurt was en ik had een vijf jaar oudere zus van wie ik de boeken kreeg. Toen ik naar de middelbare school ging en moest lezen voor school, haalde ik de boeken wel bij de bibliotheek. Dat was in een oud herenhuis, dus wel wat anders dan het gebouw waarin de bibliotheek nu gevestigd is. De boeken die je voor je lijst moest lezen, stonden geloof ik in een aparte kast. Ik vond het heerlijk om er naar toe te gaan.’
En wat vindt u van de bibliotheek van nu?
‘Het aanbod in de bibliotheek van nu is veel breder dan vroeger, toen je er alleen boeken kon lenen. Ook in de tijd dat mijn kinderen klein waren werd er niet zoveel georganiseerd. Ik had er nooit zo op gelet, maar het is eigenlijk een heel mooi iets. Het is een plek om wat verder van jezelf weg te kijken. En het heeft raakvlakken met de maatschappij. Ook voor de sociale contacten kun je er nu terecht.’
‘De entree van de bibliotheek (het gebouw) is ook heel anders, open. Vroeger had je door de grote balie niet meteen het idee dat je de bibliotheek binnenliep. Het is mooi dat er nu een leestafel vlakbij de gemeentebalie staat waar iedereen zo aan kan gaan zitten. En je ziet boeken, waardoor de bibliotheek goed zichtbaar is en je sneller even gaat snuffelen. Goed dat dat allemaal beneden is.’
‘Ik mis wel de rij. Vroeger moest je als je boeken ging terugbrengen achter in een grote rij aansluiten. Dat vond ik altijd zo gezellig. Het ontmoeten van andere mensen ging er makkelijker door. Dat soort dingen vinden nu meer georganiseerd plaats.’
Wat is volgens u de belangrijkste taak van de bibliotheek?
‘Eigenlijk alles samen, het sociale aspect maar ook gewoon makkelijk en goedkoop een boek lenen met hulp van een medewerker. Het snuffelen, ook door de tafel vol boeken die net zijn teruggebracht. Zo ben ik laatst zelf verleid tot het lenen van een stapeltje boeken over Heerhugowaard. Daar was ik zelf niet op gekomen. Maar ook de lezingen die ze organiseren en de koffieochtenden.’
Denkt u dat iedereen dat weet, dat je voor al die verschillende dingen bij de bibliotheek terecht kunt?
‘Ik wist zelf eerder wel dat er het een en ander bij de bibliotheek georganiseerd werd, maar ik wist niet precies wat en eerder raakte het me ook nooit. Het artikel over de groep Met elkaar, voor elkaar kwam misschien toevallig op het juiste moment. Ik besloot er naar toe te gaan. Of andere mensen weten dat zo’n groep bestaat en wat er verder te doen is weet ik niet maar ik denk wel: er is al zoveel. Als de bibliotheek nog meer zou samenwerken met andere organisaties in Heerhugowaard kan er nog meer uitgewisseld worden. Zo komen ook meer mensen te weten wat er speelt.’
Lees ook:
Maart 2019