Het fabuleuze fingerspitzengefühl voor leeskringen van Carla Kouwen

Interview
Gepubliceerd op 11 oktober 2017

Door Karen Bertrams

Carla Kouwen, op het moment van schrijven tien jaar collectioneur voor de leeskringservices van Probiblio. Hoog tijd om aan Carla te vragen wat haar drijft!

‘Aan de oudste leeskring stuur ik een mooie ansicht, ik reageer op bedankbrieven en we hebben een plakzuil vol gevonden voorwerpen uit leeskringboeken.’ Tien jaar is ’10 x 4800 koffers x 7 boeken’ en dus mensen die met elkaar in gesprek gaan over hun boek en de thematiek. Als dat geen pure winst is in wat een Bibliotheek teweeg kan brengen qua heilzame bijwerkingen van samen lezen. Eenzaamheid bestrijden, een leven lang leren, ontmoeting en debat, veel vliegen in een klap. Toch gaan de statistieken over leeftijd (60+), sexe (98% vrouw) en aantal jaren gebruik (50% langer dan tien jaar). Bescheidenheid siert deze collectioneur die geniet van alle administratieve rompslomp die onvermijdelijk komt kijken bij het in beweging brengen van de massa’s oerdegelijke olifantgrijze koffers met hun kostbare inhoud.

“Ik verslijt mijn museumjaarkaart”

‘Ik doe al jaren de aanschaf voor het gezamenlijk collectioneren van bibliotheken, vanaf de ai pakketten van NBD Biblion en natuurlijk houd ik via de media bij wat er speelt op ons vakgebied. Ik heb een heel brede belangstelling, ben tuk op LAW-wandelingen (het Pieterpad kent geen geheimen), verslijt mijn Museumjaarkaart tot op de draad en maak zoveel mogelijk verre en interessante reizen tussen het werk door.’ Deze zomer nam ze de Trans Siberië express om Russische landschappen aan zich voorbij te zien trekken, om te eindigen op de Mongoolse steppen in een ger. ‘Meeste indruk maakte mijn reis door Oezbekistan, Turkmenië en Iran, ik liep daar compleet gesluierd in mijn lange zwarte regenjas. Aardige mensen! Ook op reis lees ik alles van papier, Dwarsliggers zijn ideaal voor ‘travelling light’.

“De leeskringkoffers bestaan voor negentig procent uit fictie, maar door de boeken van Annejet van der Zijl en bijvoorbeeld Het pauperparadijs (fictie met harde feiten) zien we nu wel een groter aandeel ontstaan van informatieve boeken en alle vormen daartussen.”

‘Ik houd van boeken met een happy end en ik lees verhalend en non fictie door elkaar, met wandel- en reisgidsen als favoriet. Ik las net Sapiens van Yuval Noah Harari, razend interessant! Je krijgt de geschiedenis van de mensheid voorgeschoteld, met verklaringen over waarom de dingen nu zijn zoals ze zijn, je blijft in verwarring achter. Dat is nou het interessante: dat je dat soort denkwerk bij mensen teweeg kan brengen met goed boekwerk.’

“Poëzie liep niet echt”

Probiblio levert (sinds ze in 1994 begon met vijftig titels) leeskringkoffers aan bibliotheken in Noord- en Zuid Holland, waar de lezers de koffers komen ophalen voor hun bijeenkomsten. ‘Sommige bibliotheken zijn heel actief, zoals Kennemerwaard of Zoetermeer, die jaarlijks inspiratie bijeenkomsten voor hun publiek organiseren, ook de OBA is creatief met bijvoorbeeld een gender leeskring. En de ‘laat je verrassen’ koffers lopen aardig, de inhoud is voor de leesclub onbekend. Thema’s, zoals poëzie, hebben we geprobeerd maar dat liep niet echt. Per jaar krijgen we slechts zo’n vijftien verzoeken voor titels binnen die niet in ons aanbod zitten, die honoreren we meestal wel.’

“Ik ben blij als alle puzzelstukjes in elkaar vallen”

Carla is niet van de wilde plannen, laat haar maar degelijk aan het werk zijn met waar de mensen behoefte aan hebben. ‘Mijn vader van 88 zoekt zelf boeken voor zijn e-reader, daar zal echt wel groei in gaan zitten. Meer differentiëren in hoe je welk medium aan wie aanbiedt, het potentieel is heel erg groot. Marketeer Miranda is er heel goed in om hier op strategisch niveau over na te denken. Ik ben blij als alle puzzelstukjes van de logistiek soepel in elkaar vallen. Elke week weer.‘

Het heeft wel iets Zen’s, die onverstoorbare nijvere werkwijze van onze Carla. Fijn dat er zulke mensen zijn in deze woelige tijden. En dat ze niet bij Fokker of Honig terechtkwam, back in the eighties, maar bij de PBC in Alkmaar. De rest is geschiedenis.