Erfgoed On Tour: draden van het verleden verbinden aan het heden

Blog Programmering Collectie
Gepubliceerd op 04 november 2025

Door Lotte Kok

Hoe breng je de verhalen achter je collectie tot leven? En hoe doe je dat met respect voor de historische en maatschappelijke context? Wij gingen on tour met collectiespecialisten en programmamakers uit Noord- en Zuid-Holland. Eindbestemming? Tilburg. In dit artikel biedt inspiratie én praktische ideeën om erfgoed zichtbaar en bespreekbaar te maken.

Waarom lokaal erfgoed ertoe doet

Wanneer we het hebben over de erfgoedcollectie, gaat het niet alleen om boeken en objecten, maar vooral om mensen, gemeenschappen. Het belangrijkste inzicht: de beste programma’s ontstaan als collectie en programmering hand in hand gaan. Bibliotheken zijn plekken waar mensen al komen – dat maakt ze waardevolle partners voor erfgoedinstellingen. Maar die samenwerking vraagt tijd, investering en lef. Als je als bibliotheek oog hebt voor lokaal, soms schurend erfgoed, ben je er voor je gemeenschap. Je durft de gemeenschap kritisch onder de loep te nemen en maakt ruimte voor meerstemmigheid. Zo zal een groter deel van je community zich herkennen in je aanbod, of dat nu een bepaalde collectie, programma of combinatie van die twee is.

“Je hoeft niet tolerant te zijn voor intolerantie.”
Deelnemer aan de tour

Tamira’s aanpak: erfgoed als dialoog

Tamira Waszink, programmamaker bij de LocHal en Stadsmuseum Tilburg, liet zien hoe erfgoed meer kan zijn dan een statische collectie. Haar werk draait om verhalen verbinden met actuele thema’s en ruimte creëren voor gesprek. In de LocHal koppelt ze tentoonstellingen aan lezingen, workshops en ontmoetingen. Zo ontstaat een dynamische plek waar erfgoed niet alleen wordt bewaard, maar ook bevraagd.

Community’s als sleutel

Susanne, registrator bij het Textielmuseum, benadrukte hoe belangrijk het is om samen te werken met gemeenschappen. Vrijwilligers met Indonesische roots helpen bij het transcriberen van historische verslagen, waardoor vergeten stemmen weer hoorbaar worden. Het kunstproject Draden van ons slavernijverleden maakt het gedeelde koloniale verleden tastbaar. Zulke projecten vragen om partnerschap – en bibliotheken kunnen daarin een brugfunctie vervullen.

“Eensgezindheid is ook gevaarlijk.”
Deelnemer aan de tour

Waarom koloniaal erfgoed nú relevant is

Tijdens het gesprek met bibliotheken klonk het unaniem: we besteden nog onvoldoende aandacht aan het koloniale verleden. Dat is niet alleen een gemis, maar ook een risico. Geschiedenis is, net als de bibliotheek zelf, niet neutraal; het bepaalt wie we zijn en hoe we samenleven. Bibliotheken hebben de kans – en verantwoordelijkheid – om dit zichtbaar te maken.

Wat kun je doen als bibliotheek?

  • Context bieden: Geef uitleg bij gevoelige thema’s, zoals bibliotheek Den Haag doet bij ‘verboden boeken’.
  • Artefacten tot leven brengen: Koppel objecten aan doorlopende programmering met bewoners en experts.
  • Lokale verhalen verbinden: Samenwerkingen rond thema’s als Het verdriet van Tilburg brengen erfgoed dichtbij. Werk samen met (erfgoed-)partners die hierop expertise hebben.
  • Immaterieel erfgoed als startpunt: Portretten en persoonlijke verhalen openen gesprekken.
  • Alles wat je naar buiten programmeert, moet je ook naar binnen meenemen: Train medewerkers, bereid ze voor.

 

Erfgoed is overal. Nu is het tijd om het te laten spreken – in boeken, in programma’s, in gesprekken. Begin klein, werk samen en durf te verdiepen. Want geschiedenis is niet alleen het verleden, het is ook het nu.